Czeska Szwajcaria (České Švýcarsko)

  Czeska Szwajcaria (České Švýcarsko) to jeden z najpopularniejszych turystycznie rejonów w Europie Środkowej. Tę romantyczną nazwę nadali jej XIX-wieczni poeci. Obszar zajmuje 79 km2 i obfituje w fantastycznie ukształtowane formacje skalne i tzw "Skalne miasta". Od 1 stycznia 2000 roku rejon ten nosi nazwę: "Park Narodowy Czeska Szwajcaria" łączy się on z bliźniaczym Parkiem Narodowym Sächsische Schweiz (Saksońska Szwajcarii) , który powstał w 1990 roku. Romantyczna sceneria z rozległymi lasami, głębokimi dolinami rzecznymi oczaruje każdego miłośnika piękna przyrody.

Panorama Litomierzyc i okolicy  z okna hotelu.
Na zalesionym stromym wzgórzu nad Libochovicami intrygująco rysuje się sylwetka zamku Házmburk, a właściwie jego pozostałości. Twierdza w tym strategicznym miejscu stanęła już około 1250 r. za sprawą rycerskiego rodu Lichtemburgów.

 W  drodze do Hrenska 

Hřensko jest najniżej położoną miejscowością na terenie Republiki Czeskiej.

W 1881 roku właściciel posiadłości, książe Edmund Clary-Aldringen, kazał zbudować przy Bramie Pravčickiej letni pałacyk zwany Sokolí hnízdo (Sokole Gniazdo). W tym celu sprowadził robotników aż z Włoch – byli oni podówczas najtańszą siłą roboczą. Budowa pałacyku trwała cały rok. Biorąc pod uwagę jego rozmiary, został zbudowany w rekordowym tempie - jak na ówczesne czasy.

 Najwyższym szczytem tego regionu jest Děčínský Sněžník ma wysokość 726 m n.p.m., a najbardziej znaną atrakcją turystyczną jest największa skalna brama w Europie zwana Pravčická brána - Skalny Most wokół, którego rozlokowanych jest kilka punktów widokowych- widok rzeczywiście zapiera dech w piersiach. Wymiary Skalnego mostu są imponujące: rozpiętość łuku u podstawy wynosi 26,5m, wysokość otworu 16 m, szerokość 7-8m. Przy Prawickiej bramie jest usytuowany letni pałacyk "Sokoli hnizdo" (Sokole Gniazdo). Na pierwszym piętrze jest muzeum, a na parterze restauracja.

Brama Pravcicka stoi na swoim miejscu od niepamiętnych czasów. Powstała w wyniku trwającego miliony lat zwietrzenia w mniej odpornej części masywu skalnego utworzonego z bloków piaskowca pochodzącego z okresu turonu (górna kreda).

Jest to największa naturalna brama skalna znajdująca się na naszym kontynencie.

 Z Hřenska idziemy czerwonym szlakiem, początkowo szosą aż do turystycznego skrzyżowania o nazwie Tři prameny. Stąd rozpoczyna się wyjście na Bramę Pravčicką. Udamy się leśnym duktem w lewo i podejdziemy pod strome skalne ściany. Nad serpentynami dojdziemy do podnóża samodzielnej formacji o nazwie Malý Pravčický kužel, będącej ulubionym celem alpinistów. Końcowy fragment szlaku prowadzi po wiszącym mostku, a następnie przez sztucznie wydrążony tunel.

Po obejrzeniu kompleksu wracamy na główną oznaczoną drogę i idziemy dalej wzdłuż skał bogato ukształtowanym trawersem. Ten zbudowany w 1892 roku fragment trasy nosi nazwę Gabrielina stezka (Ścieżka Gabrieli). Droga wije się prawie płaszczyźnie, obchodzi boczne dolinki i stale przylega do formacji skalnych, od czasu do czasu pojawiają się piękne widoki. Nad nami stopniowo wyłaniają się następne znane formacje: Velký Pravčický kužel (Duży Pravčicki Stożek), Homole cukru (Głowa cukru), Křídelní stěna (Ściana w kształcie skrzydła), itp. Wreszcie przejdziemy na szerszą leśną drogę i zejdziemy na Mezní Louka.

Stąd kontynuujemy wędrówkę niebieskim szlakiem - przyjemną leśną dróżką przez 1,2 km do rozdroża turystycznego "Nad soutěskami“. W tym miejscu skręcimy w prawo (bez znaków) i przepiękną skalistym jarem zejdziemy w dół aż do północnej doliny rzeki Kamenice. Sztucznie przygotowana droga wzdłuż rzeki, nad którą wznoszą się olbrzymie ściany i wieże z piaskowca, zaprowadzi nas po chwili do górnej przystani łódek w Divoká soutěska, która została zbudowana tuż przy ujściu malowniczego potoka zwanego Kachni (kaczy). Następnego fragmentu wąwozu nie da przejść się suchą nogą. Jedynym sposobem przedostania się na drugi brzeg jest przeprawa łódką.

Po około 600 m przejażdżki łódką przez Divoka soutěska kontynuujemy wędrówkę wokół Mezní můstek (Graniczny mostek) poprzez kilka sztucznie wydrążonych tuneli i skalistych galerii do gościńca i górnej przystani łodzi w Tichá soutěska. Stąd następnie płyniemy ponad 1 kilometr m.in. pod sztucznym wodospadem. Od kończącej naszą kolejną przeprawę przystani do Hřenska pozostaje około 1,5 km spokojnego spaceru.